Yıllardır kendimi,
güya tanırdım;
Sanık ben,
yargıç ben,
hep aklanırdım.
Şeytanı,
en büyük
düşman sanırdım;
Ondan da beteri. Nefsimmiş meğer...
Gönlümü,
hevâya kaptıran oymuş,
Şuûru
şehvete saptıran oymuş,
Tutkuları,
putlar yaptıran oymuş,
*En sinsi düşmanım..* Nefsimmiş meğer...
Övgü dolu
sözlerine kanmışım;
''Kalbin temiz'' demiş,
gerçek sanmışım.
Hakk'ı ancak,
zor günümde anmışım,
İçimdeki nankör.. Nefsimmiş meğer...
Öyle
sevdirmiş ki, dünyayı bana;
Saraylar kurmuşum, üç günlük cana.
Hevâ heves denen,
Çöplükten yana
Beni sürükleyen.. Nefsimmiş meğer...
Meyhane meyhane, hayâl kurmuşum,
Çamurlu yollarda, yalpa vurmuşum,
Adresi hep, münafıktan sormuşum;
Koynumdaki yılan.. Nefsimmiş meğer...
Dalmışım..
Her akşam cümbüşle meşke,
Kalmamış
dilimde,
riyadan başka.
Bir kadehlik,
ömrü olan bir aşka;
Beni kul eyleyen.. Nefsimmiş meğer...
Tutkuya döndükçe, giyim markası,
Yerde paspas olmuş, hayâ hırkası.
Kuşatmış kaleyi, şeytan fırkası;
İçindeki casus.. Nefsimmiş meğer...
Ne kadar soyarsa, insan bedeni;
O kadar
olurmuş,
güya medenî.
Bu afyonu,
bir çağdaşlık nedeni,
Diyerek yutturan.. Nefsimmiş meğer...
İkbâl
korkusuyla, kıstırmış beni,
Kur'ân
kapısına,
küstürmüş beni,
Zulüm
karşısında, susturmuş beni;
Nefsimin zâlimi.. Nefsimmiş meğer...
Namaza,
''Bayramlık''
fetvâsı veren,
Kullukta,
''Mevlid''i yeterli gören,
Farz dururken, nâfileyi gösteren;
Dalâlet rehberi.. Nefsimmiş meğer...
Ağzım bağlı,
güya oruç tutmuşum,
Haramları, gözlerimle yutmuşum.
Seher vakti, yorgan döşek yatmışım;
Secdeye musallat.. Nefsimmiş meğer...
Bağ bahçede, hasat vakti gelince;
Hesaplar yapmışım, inceden ince,
Lâkin, Allah için zekât denince;
Elimi bağlayan.. Nefsimmiş meğer...
Vermişim,
''Ne cömert'' desinler diye;
Üç beş çürük çarık, güyâ hediye.
Arkasından, dilenmişim medhiye;
Bu alkış delisi.. Nefsimmiş meğer...
Komşuda
katık yok,
ben tok yatmışım,
''Tembel'' demiş, gıyâbında çatmışım,
Şevkât dersi vermiş, nutuk atmışım;
Bu sahtekâr maske.. Nefsimmiş meğer...
Kur'ân ehli görmüş, küçümsemişim,
Üstelik
cür'etle ''Yobaz'' demişim.
Nice kul hakkını,
böyle yemişim;
Oysa gerçek yobaz..
Nefsimmiş meğer... ÜRGÜBÎ'DEN İKTİBAS ve Nuri Kahraman sahifesinden alıntıdır
