AMAN HÂ, AMAN HÂ YAVRUM!...

Abone Ol

Sevgiyi abartıp, nefsi kabartma;

Put olup kancaya takmasın seni!...

Hakk’ın nûru varken, îcat çıkartma;

Aşk sandığın ateş yakmasın seni!...

Hayâtın boyunca Hak olsun rehber

Yolun cehenneme çıkmasın seni!...

Ölümüne kıymet verdiğin şeyler;

Sırat’ta gayyâya çakmasın seni!...

Allâh de evvelâ, her şeyden önce

Peygâmberdir örnek, sana ömrünce

Yarın, amel defterini görünce;

Utancın yerlere dökmesin seni!...

Uğrunda öldüğün, yarın ölünce

Kabirde, mahşerde sıkmasın seni!

Defter-kitap, meydanlara gelince

Âhirette zora sokmasın seni!...

Dinsize meyletme, ecdat diyerek!

Günâha bürünme çıplak giyerek!

Küfre hizmet etme haltlar yiyerek!

Loşluklar boşluğa çekmesin seni!...

Ölümüne sevgi; yalnız Hak için:

Dünyâda, ukbâda kurtulmak için!

Hak’tan gayrısına tutulmak niçin?

Sevgilerin nâra sekmesin seni!...

Nûrânî bir anne, baba misâli;

Nasıl kıyın kıyın bakmasın seni!

Göz bebeği gibi gözü önünde,

Tutup kemliklerden sakmasın seni

Kişi sevdiğiyle berâber, mâlum;

Aman hâ, aman hâ, aman hâ yavrum!

Endîşem, cennetten kalırsın mahrum;

Yolun cehenneme tıkmasın seni!...

Âşık NÛRÂNÎ