Engelli insanlar hep göz ardı ediliyor, pandemi uyarılarında yer bulamıyorlar. Hatta bizi bilerek uyarıların dışında tutuyorlar ve bizi kullanarak sağlığı yerinde olan insanlara korkmamalarını söylüyorlar.
Başka bir deyişle, kronik hastalığı olan insanlar pandemi sırasında kimsenin yerinde olmak istemeyeceği birileri olarak yansıtılıyor.
Neden mi? Çünkü bizim hayatımız halk nezdinde korunmaya değer görülmüyor. “Her koyun kendi bacağından asılıyor.” (Bu türcü deyimden de oldum olası nefret etmişimdir.)
Pandemi sırasında kimsenin yerinde olmak istemeyeceği kişiler üzerine kurulan halk sağlığı uyarıları, sağlıklı olan ve hastalıktan daha az etkilenecek olan insanlara bahane oluyor. Onlar zaten kötü etkilenmeyecekleri için bilinçli davranmıyorlar, umurlarında olmuyor.
Artık siz de öğrendiğinize göre bizleri umursamaya başlayacak mısınız?
Bize destek olun. Çünkü aynı durumda biz de size destek olurduk.
Engeller olarak, bugünlerde halk sağlığını tehdit etmekte olan salgınla ilgili yapılacak uyarılara diğer herkesle eşit bir şekilde dahil edilmeyeceğimizi biliyoruz. Tarih boyunca hep dışarıda bırakılmışız zaten, neden bugün dahil edileceğimizi düşünelim ki?
Neden halk, kriz zamanlarında yapılan ve kimin canının daha değerli olduğuna karar veren uyarıların daha adil hale getirilmesi için engellilerin çaba sarf etmesini bekliyor hala?
Felaketler ya da halk sağlığını tehdit eden durumlara karşı planlar yapılırken engelli insanlar (buna kronik hastalığı veya bağışıklık sistemini etkileyen hastalıkları olan kişiler de dahil) bu planlara dahil edilmiyor.
Ben de hayatımı koruyabilmek için kendimi karantinaya aldım. Ama gece başımı yastığa koyduğum zaman çevremdeki engelli insanlar için endişelenmekten, gelecek için endişelenmekten gözüme uyku girmiyor.
