16 yaşındayım ve aileme dahi söyleyemediğim o kadar çok şey var ki. Sakın demeyin bu kız 16 yaşında ne yaşamış olabilir. Hiç kimsenin acısını küçümsemeyin; çünkü gün gelir kendinizi o küçümsediğiniz acının tam ortasında bulursunuz. Neyse biliyorum benim gibi sizin de çevrenizdeki insanlara anlatamayacağınız onlarca şey var. Hepsini içinize atıyorsunuz. Bunu yapmayın, içinize atmayın. İçime atmayın da ne yapayım diyebilirsiniz. Ne yapın biliyor musunuz? Geçin aynanın karşısına içinizi aynanın karşısındaki sene anlat. Dök içini ona. Emin ol için huzurla dolacaktır. Ya da duvarlara anlat. Duvarlara içindeki her şeyi anlat ve rahatla. Evet sana çözüm bulamazlar ama içinizi rahatlatır. Unutmayın bir gün içinize ata ata bir yerde patlayacaksınız. Bunun olmasını istemiyorsanız, bunu yapmanızı öneririm.
Bazen sizi kimsenin anlamadığını düşünürsünüz. Anlatsam da anlamayacak zaten dersiniz. İşte o zaman yapın dediklerimi çünkü unutmayın insanı en çok kendisi anlar. Asıl çözüm insanın içindedir. Ama anlatacak bir dostunuz daha doğrusu sizi anlayacak çözüm bulacak bir dostunuz varsa ne mutlu size.
